Door Annemiek Dols, Henk Mathijssen, Ralph Kupka, Eline Regeer
Achtergrond Bij bipolaire stoornissen wordt meestal een indicatie gesteld voor preventieve onderhoudsbehandeling, maar wetenschappelijk bewijs hiervoor is beperkt.
Doel Beargumenteren dat onderzoek naar afbouwen van onderhoudsbehandeling nodig is.
Methode Narratief overzicht van evidentie voor effectiviteit van onderhoudsbehandeling voor bipolaire stoornissen, met redenen waarom men vooral medicamenteuze opties kiest.
Resultaten De evidentie voor onderhoudsbehandeling is vooral gericht op klinische effectiviteit, terwijl andere uitkomstmaten voor mensen met een bipolaire stoornis belangrijker kunnen zijn. Veel onderzoek naar bipolaire stoornis is gericht op de neurobiologische of genetische aspecten.
Conclusie Een niet-medicamenteuze aanpak van de langetermijnbehandeling is onderbelicht gebleven. De wens van veel mensen om met minder of zonder medicatie met een bipolaire aandoening te leven, vereist gedegen onderzoek bij wie, wanneer en hoe we onderhoudsmedicatie succesvol kunnen afbouwen.